Toch nog maar weer een keer over corona. Het coronavirus krijgt nog altijd volop aandacht, en terecht. Gezondheid is een belangrijk goed en deze crisis laat zien hoe kwetsbaar wij als samenleving eigenlijk zijn. Die kwetsbaarheid zit niet alleen in onze gezondheid, maar ook in onze bewegingsvrijheid, in ons onderwijs, in de manier van werken, in onze economie.
Nu de maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus langer duren, tekenen de economische gevolgen zich ook steeds duidelijker af. Ondanks alle steunmaatregelen van de overheid zullen veel bedrijven het niet bolwerken en gezinnen die het financieel al lastig hadden, dreigen kopje onder te gaan. Er wordt een dramatisch beeld geschetst van wat ons economisch te wachten staat.
We weten dat de gevolgen van de coronacrisis groot zijn. Toch is de werkelijk impact nog moeilijk te bepalen. Vanwege de coronamaatregelen wachten mensen met nog met hulp vragen en dankzij de bijbehorende steunmaatregelen blijven de omvang van faillissementen en de werkloosheid op dit moment nog beperkt. Dat is echter schijn, vrijwel iedereen verwacht dat mét het wegebben van het coronavirus de boeggolf aan hulpvragen loskomt.
Vrijwel iedereen verwacht dat mét het wegebben van het coronavirus de boeggolf aan hulpvragen loskomt.
Dat de focus ligt op het bestrijden van het coronavirus lijkt logisch, maar dit mag niet ten koste gaan van kwetsbare groepen in de samenleving, die in de nasleep van corona zwaar getroffen worden. Nu al zijn er grote groepen mensen die onvoldoende financiële middelen hebben om in onze samenleving mee te kunnen doen. Vanwege deze crisis worden dat er nog (veel) meer. Juist nu is het dus belangrijk dat er veel aandacht is voor armoede en schulden.
Juist nu is het dus belangrijk dat er veel aandacht is voor armoede en schulden.
Gelukkig is dit besef er in de hele schuldhulpketen, van overheden, beroepsorganisaties tot vrijwilligers, landelijk en lokaal. Daarmee is het probleem echter niet opgelost. De oplossing moet gevonden worden op meerdere vlakken. Armoede moet worden bestreden door te zorgen voor toereikende inkomens, eenvoudiger toeslagenregelingen en vermindering van woon- en energielasten. Het ongebreideld verhogen van schulden door rente, boetes en incassokosten moet worden gestopt. Allemaal zaken waarover afspraken gemaakt moeten worden of waarvoor wetgeving moet worden aangepast. Aan de andere kant moet in die gevallen waar toch knelpunten ontstaan, de hulpverlening effectiever worden. Dat betekent integraal samenwerken in de schuldhulpketen. En daar is een belangrijke rol voor AVS en haar alliantiepartners weggelegd. Aan de slag dus!
Ook samenwerken met Alliantie Vrijwillige Schuldhulp?