Al dertig jaar is Oktay actief als ondernemer in Rotterdam. Oktay is bestuurslid van het Inspraakorgaan Turken in Nederland (IOT), en namens het IOT is hij bestuurslid van de Alliantie Vrijwillige Schuldhulp (AVS).
Oktay vertelt: “Door de Alliantie ben ik meer gaan nadenken over armoede. Ik ben ambassadeur geweest voor het project Armoede Omarmen, een voorloper van de Alliantie. Dat was een eerste kennismaking met mensen in armoede, met schulden. Door de verhalen die ik hoorde ben ik geraakt om meer te doen. Ik ben ook politiek actief. Dat geeft me de mogelijkheid om deze verhalen verder te brengen, te delen met anderen.”
Daarnaast vindt Oktay tijd om nog ander vrijwilligerswerk te doen. Voor het Rode Kruis werkt hij in deze coronatijd bij doktersposten, ziekenhuizen en helpt hij wekelijks bij een voedselbank in Rotterdam.
Als we Oktay spreken, heeft hij gelijk de cijfers paraat. Hij vertelt dat in Rotterdam 51% van de inwoners een migratieachtergrond heeft. Circa 100.000 inwoners leven onder de armoedegrens en zo’n 7.000 huishoudens zijn afhankelijk van de voedselbank en de aanvragen om bijstand nemen toe.
“Je krijgt kettingreacties, problemen stapelen zich op. Horecabedrijven gaan failliet, maar dat geeft ook problemen bij toeleveranciers. En de voedselbanken hebben te lijden onder aanleveringstekorten, waar ze voorheen voorraad kregen van bedrijven en toeleveranciers. Gelukkig kwam er ook financiële ondersteuning vanuit kerken en konden mensen geholpen worden met voedselbonnen. Een welkome aanvulling op de hulp,” vertelt Oktay, “en tegelijk is het schokkend dat er in de 21e eeuw in Nederland, mensen weer voedselbonnen nodig hebben. Dat is toch iets wat je associeert met de Tweede Wereldoorlog?“
Luisterend oor
Oktay regelt ook zelf hulp. Met een stel vrienden koopt hij boodschappen voor de voedselbank. De kosten delen ze. Als Oktay een man bij de voedselbank Turks hoort praten en hij de man vervolgens welkom heet in het Turks, ziet hij zelf wat dit met hem doet. Oktay vertelt hoe de man zich vol schaamte afkeert en uitlegt hoe moeilijk het voor hem is om hier te staan, in deze rij voor de voedselbank. Uit dit gesprek is een intensiever contact ontstaan waarin Oktay een luisterend oor biedt en helpt bij het invullen van formulieren en doorverwijst naar hulp.
Kracht van AVS
Daarin zit voor Oktay ook de kracht van AVS:
“Er zijn heel veel losse partijen bezig met (schuld)hulpverlening. De oplossing is de krachten bundelen. Dan hoeft één hulpvraag nog maar door één molen en niet door twintig afzonderlijke molens. Het zou mooi zijn als je het hele proces van schuldhulpverlening zo, in alle fases, kan doorlopen. Niet dat je voor elke vraag bij weer een andere partij moet zijn, omdat ze maar een deel van de hulp bieden. Zo kan je mensen met schulden zo goed mogelijk helpen. We moeten af van die versnippering.”
In Rotterdam werken de voedselbanken samen met DOCK, het wijkpastoraat, alliantiepartners Humanitas en SchuldHulpMaatje en diverse kerkelijke organisaties en moskeeën. Een Islamitische organisatie riep in coronatijd jongeren op om ouderen te bezoeken en om aan de deur een praatje te maken. Ze doen boodschappen, koken voor mensen en bezorgen 250 maaltijden per dag. Via het netwerk van Oktay komt de groep in contact met een ondernemer die vlees en vis levert aan de voedselbank. Oktay stelt vast:
“Op het moment dat je iets in beweging brengt, komen anderen ook in beweging. Ik vind het belangrijk om die informatie te delen om zo anderen weer te inspireren. Je moet de weg weten om hulp te krijgen. Wij kunnen contact leggen. Je schreeuwt niet dat er hulp is, maar je zet kleine stapjes om mensen te helpen die het echt nodig hebben. En vergeet niet, armoede en schulden kan letterlijk iedereen overkomen. Het is geen kwestie van eigen schuld. Steek die ander liever een hand toe.“